ویدیوگیم؛ اصطلاحی آشنا است که اغلب آن را میشناسیم؛ صنعتی که مخاطب آن طیف سنی کودکان، تینیجرها و حتی بزرگسالان را شامل میشود. با نگاهی به گذشته، اولین بار اصطلاح ویدیوگیم در سال ۱۹۹۵ بر سر زبانها افتاد. ویدیوگیم سونیک مشهور نیز که احتمالا همه آن را میشناسیم، آغازگر محبوبیت ویدیوگیمها در میان افراد شد. ویدیوگیمها نیز مانند تکنولوژیهای دیگر به تدریج و با گذشت سالها گسترده و پیچیدهتر شدند تا جایی که بازیهای ساده و تکبعدی گذشته به ویدیوگیمهای پیچیده و جذاب امروزی تبدیل گردید؛ بازیهایی که نوجوانان در سراسر جهان وقت خود را صرف آنها میکنند.
ویدیوگیمها؛ بازیهایی به شمار میآیند که ویژگی تعامل در آنها بارزتر از هر عامل دیگری است. برای مثال تصور کنید شخصیت موردعلاقه شما در فیلمهای سورئال، بتمن است. اگر بتوانید حرکات آن را خودتان کنترل کنید و به سادگی بهجای آن تصمیم بگیرید، قطعا بازی برای شما جذابتر خواهد شد. در این میان همراهی همتیمیها یا رقبای دیگر از کشورهای مختلف نیز، به جذابیت تعامل میافزاید. تعامل موجب میشود، ویدیوگیمها از سایر رسانهها مجزا شوند.
ویدیوگیمها از اجزای متفاوتی همچون صدا، تصویر و داستان تشکیل شدهاند که همه این موارد از طریق یک کنسول و دستگاه نمایشدهنده یا رایانه مجزا اجرا میشود.
پس از تعامل، داستان؛ عاملی است که بازیهای ویدیویی را متمایز میکند. داستان خطمشی بازیها را مشخص میکند و در جذابیت بازیها نیز نقش تعیینکنندهای دارد. داستانها تعیین میکنند چه بازیای موردعلاقه شما است یا حتی چگونه بازی کنید.
ویدیوگیمها انواع متفاوتی دارند که طیف وسیعی از سلایق را شامل میشود. به طور کلی این بازیها به ۵ نوع کلی تقسیمبندی شده که هرکدام از آنها خود دستههای گستردهتری را دربرمیگیرند.
۱- سبک اکشن: این سبک خود شامل اکشن، ریتمیک، پلتفرمی، بقا، تیراندازی و مبارزهای است. این ژانر همانطور که از نامش نیز پیدا است فعالیت ذهنی و نبرد بسیاری را میطلبد. بازیکن در میان میدان نبرد قرار میگیرد و باید کاراکتری که در احاطه خود دارد را پیروز کند. این سبک بسیار اعتیادآور و در عینحال جذاب است. از میان زیرشاخههای اکشن، سبک ریتیمک جالب توجهتر به نظر میرسد.
شاید به نظر بیاید بازیهای ریتمیک جزء ویدیوگیمهای اکشن نباشند. اما باید بگوییم نواختن دکمههای موزیکال نیز جزء اکشنها به حساب میآیند. بازیکنان در این ژانر با کلیک روی دکمههای موزیک میتوانند بنوازند؛ در واقع این سبک قدرت تمرکز و خلاقیت فرد را میآزماید.
۲-سبک ماجراجویی: بازیهای ماجراجویی مخاطب را وادار میکنند تا به وسیله تعامل با محیط و دیگر کاربران، رازی را کشف کنند. این ژانر برای گیمرهای حرفهای کمتر جذابیت دارد؛ زیرا اکشن یا داستان فوقالعاده و مهیجی در آنها وجود ندارد.
۳- سبک شبیهسازی: اینگونه بازیها در تلاش برای شبیهسازی و تقلید زندگی روزمره هستند؛ البته هدف این بازیها تنها به سرگرمی محدود نمیشود. سبک شبیهسازی با هدف آموزش و گاهی الگوسازی برای مخاطبان ساخته میشود. این سبک علاوه بر الگوسازی سبک زندگی، میتواند حتی به آموزش رانندگی به وسیله بازی نیز بپردازد.
۴- سبک نقشآفرینی: ژانری محبوب در بازیها که دومین سبک پرطرفدار را به خود اختصاص داده است. شاید دلیل چنین محبوبیتی، قدرت انتخاب و اراده بازیکن برای تعیین و جهتدهی به داستان باشد؛ زیرا همانطور که پیشتر هم گفتیم شما میتوانید به جای کاراکتر مورد علاقه خود که میتواند یک سوپرقهرمان نیز باشد، تصمیمگیری و انتخاب موقعیت کنید. چه چیزی جذابتر از این؟
۵- پازل: اینگونه بازیها روی مهارتهای ریاضی، حل مسئله و منطق شما کار میکنند. در واقع بازیکنان با جایگزینی اعداد یا پازلها، خود را به چالشهای ذهنی میکشند.